Due Diligence (Dutch)

De Plicht van Gepaste IJver

by Hugh Fitzgerald (Aug. 2007)

Zelfs na de Doctors’ Plot (een verzonnen samenzwering van doktoren in de nadagen van Stalin – CB) horen wij steeds weer dat jihadi’s in moslimmaatschappijen slechts marginale figuren zijn. Toch maakt een recent boek van Carmen bin Ladin (spelling kan variëren – CB) heel duidelijk dat de familie vrij trots is op Bin Laden in plaats van vol afschuw te zijn over haar beroemde stamlid. Bin Laden gaf vanaf jonge leeftijd uitdrukking aan zijn afkeuring van alles wat als on-islamitisch beschouwd moest worden. En dat terwijl de Bin Laden clan waarschijnlijk de meest solvabele familie is van heel Saudi-Arabië, mogelijk alleen buiten de plunderende prinsenkinderen van het Huis van al-Saud. Hij, Bin Laden, was zeker geen marginaal iemand.

En dit brengt ons bij Ayman al-Zawahiri, Doctor Al-Zawahiri, de nu veel-meer-zichtbare leider van Al-Qaeda. Ayman al-Zawahiri is een achterneef van Azzam Pasha, de Secretaris-Generaal van de Arabische Liga, dezelfde Secretaris-Generaal van de Arabische Liga die, juist toen vijf Arabische legers de ontluikende staat Israël aanvielen, beloofde dat het een “slachting” zou worden, eentje die niet meer vertoond is sinds de tijd van Mongolen en dat de “buit” die van deze klassieke Jihad eenvoudig binnengehaald zou worden zodra de Joden de zee in gedreven waren. Zie de pagina’s 12-37 in Slagveld (Battleground – CB) door Samuel Katz voor een heldere samenvatting van wat de Arabieren in die tijd deden en zeiden. Ayman al-Zawahiri is, met andere woorden, van koninklijke Arabisch-islamitische bloede: de door iemands verwanten weerspiegelde glorie is een significante factor in het Arabische, dan wel islamitische leven.

Deze beiden zijn geen marginale figuren. Zij zijn deel van twee van de belangrijkste dynastieën – zowel politiek als economisch – in de Arabische wereld. En juist dat dynastieke aspect komt steeds weer terug. Of het nu gaat om Tariq Ramadan die heldhaftig de Da’wa voortzet in dezelfde sinistere geest als zijn grootvader Hassan al-Banna (“Islam moet overheersen en niet overheerst worden”), de stichter in Egypte van het moorddadige Moslimbroederschap. Of dat het gaat om Moqtada al-Sadr, telg uit een familie van beroemde shiitische geestelijken – de laatste en de minste uit deze lijn – die Gertrude Bell al in de jaren ’20 wist te noteren in haar brieven uit Bagdad.

Er verandert oh zo weinig in de Arabische islamitische wereld. Wat wel is veranderd, is de aanwezigheid van geld van olie, en de technologie om Islam te verspreiden inclusief zijn “complete boodschap” van Jihad en haat aan Ongelovigen. En daarbij is er natuurlijk de kolossale dwaasheid van het ongehinderd laten migreren en zelfs verwelkomen van immense aantallen moslims naar de Bilad al-kufr, het Land der Ongelovigen, zonder ook maar enigszins rekening te houden met wat dit onvermijdelijk betekent voor het leven en het welzijn van de inheemse Ongelovigen. Moslims komen niet eens aan als dankbare vluchtelingen maar als mensen die Europa zien als het land dat rechtmatig toekomt aan het volk van Allah en dan ook alleen aan hen. Deze overtuiging hoor je van Tariq Ramadan, tot Dyab Abou Jahjah in België, tot de Duitse imam die, bij de opening van de moskee van Granada, opriep tot de vernietiging van de economieën der Ongelovigen in Europa. Hiermee is alles in Europa voor hen rechtmatig toe te eigenen “buit”.

Niemand wordt gevraagd om zich aan te sluiten bij de Verzet in Frankrijk in 1942. Niemand wordt gevraagd een held te zijn. Maar men is het aan zichzelf, aan de eigen kinderen en aan andere Ongelovigen verplicht zichzelf tenminste volledig te informeren over de Islam, over zijn leidende doctrines en over de behandeling van niet-moslims, tijdens de afgelopen 1350 jaar, onder Islamitisch bewind. Het gaat om studie en niet een heldhaftige koerier te zijn, of Britse piloten te verbergen, of het opblazen van Roemeense olievelden, of andere van dit soort stoutmoedige verzetsdaden.

Dit is de enige heldhaftige prestatie die u gevraagd wordt te leveren: studie, studie, en nog eens studie. Niet dag en nacht, maar genoeg zodat u begrijpt waar Islam over gaat, zodat u niet beetgenomen wordt in gesprekken, en zodat u de waarheid in beeld kunt brengen door discussies, door brieven en door publieke media te blijven bestoken met uw “afwijkende” inzichten.

Hoe zou deze plicht genoemd kunnen worden? Noem het de Plicht van Gepaste IJver. Wij worden gevraagd om een “fusie” te aanvaarden van onze beschaving met die van de Islam, zonder al te zeer op de hoogte te zijn van de Islam. En die “fusie” moet naar verluidt plaatsvinden door de ongehinderde, en verondersteld onomkeerbare, migratie van moslims naar het Land der Ongelovigen. Gepaste IJver vereist, uiteindelijk, dat wij dit onderwerp zeer zorgvuldig bestuderen.

Ga aan de slag. Laat die Gepaste IJver zien. Dit is het minste dat van u gevraagd kan worden.

To comment on this article, please click here.

To help New English Review continue to publish translations of thought-provoking articles such as this one, please click here.

If you have enjoyed this article and want to read more by Hugh Fitzgerald, click here.

Hugh Fitzgerald contributes regularly to The Iconoclast, our Community Blog. Click here to see all his contributions, on which comments are welcome.